Wyższy level

Mój dom 2 Minutes

Przychodzi taki czas , kiedy chciałoby się poprawić jakość życia. Nigdy nie miałam zaparcia do diet, drakońskich wyrzeczeń, w tej kwestii panował luz i co za tym idzie „ciało obce” tu i tam. Waga w łazience występuje , ale kiedy się zbiła, też mi jej nie brakowało. Może dlatego, że korzystam z niej z cztery razy w roku? Dlaczego tak? Stres. Żadnych dobrych wiadomości, to po co?

      Przy tym, co bezmyślnie podjadam to i tak rozmiar, który noszę  jest łaskawością od losu. Może dlatego, że dużo się ruszam i jestem „nabita”. No, ale przyszedł moment, kiedy to ciało przeszkadza, bo ramiona są inne, inne uda. Brzuch zawsze był problemem, a teraz jeszcze większym.

Temat wagi zawsze omijałam. Dobrany ciuch potrafi wiele zatuszować.  Rozbierać się nie muszę i  tak przez dobrych 8 lat. Wtedy rzuciłam palenie i przybyło 10 kg.

Brak charakteru i wiary,  że mogę to zmienić. Jakaś gnuśność – wypić piwko, zagryźć chipsami, korzystać z życia chociaż tak. Tyle, że nie przynosi to profitów ani dla zdrowego wyglądu, ani dla psychiki.

Wypad rowerowy z dawną koleżanką z pracy był jakby trochę olśnieniem. Nie było kłopotu, żeby przejechać  40 km. U niej licznik wagi wynosił 9 kg mniej, choć nie wydawało się, żeby potrzebowała schudnąć. Na początku wiek metaboliczny wynosił 50 lat, a nie ma jeszcze 40-tki.  U mnie wyjdzie 70?

Mam malutką Helenkę i tak mało sił dla niej. Może czas na zmiany? Jedno zdanie koleżanki bardzo otworzyło mi oczy. Kto o ciebie zadba, jeśli sama tego nie zrobisz? Moim celem nie jest nawet sama figura. Chciałabym być lżejsza, żeby lżej się żyło. Waga przeszkadza w bieganiu i jeździe na rowerze.

Z zachwytem patrzę na babki, które  biorą udział w zawodach rowerowych, robią trasy. Żyją z pasją. Chciałbym mieć tyle sił, by  ruszać w Polskę z bagażnikiem rowerowym i poznawać różne szlaki i miejsca. Wydaje mi się to jednak niemożliwe. Brakuje mi ciągle do tego siły.

 Właśnie  przed chwilą  wróciłam z badania. Mój wiek metaboliczny – 54 lata. Mięśnie są  ku mojemu zaskoczeniu  słabe, niby na 60 lat. Stąd i wydolność marna.

Podobało mi się zdanie  na blogu młodejmamy – rób małe kroki, a efekty będą same krzyczeć.

Pora wskoczyć na wyższy level. Czas start!

Napisane przez Zajęta Mama

Witajcie, mam poważne imię i „poważny” wiek. Do tego wszystkiego jestem dojrzałą mamą 3 plus. Na powyższe nie mam wpływu, za to chciałabym podzielić się z Wami moimi wpisami, które noszę długo w sobie albo też chowam do szuflady. Zażartowałam kiedyś, że gdybym miała napisać książkę, to zaczynałaby się od zdania: „Wraz z tobą zamieszkały w tym domu muchy”( dodam, że chodziło tu o mnie, ale o tym innym razem). Na ten moment sprawdzę tylko, czy to co myślę i czuję jako dojrzała kobieta komuś się przyda i tyle. Jestem potrójną mamuśką, od niedawna sprawdzam się w roli mamy pięknej Helenki. To duża odmiana, kiedy dowodzi się męską drużyną. Chłopcy rok po roku szybko ustalili priorytety, dodajmy pracę zawodową. Nie ukrywajmy – byłam zajęta i jestem zajęta. To się raczej nie zmieni, ale taka ewentualna zmiana mogłaby być wręcz dla mnie szkodliwa. Lubię aktywny wypoczynek, obce jest mi leżenie na kanapie, choć nie wyglądam... do fit mi brakuje... Co trzeba podkreślić - kocham swoją rodzinę i …kocham książki. Lubię dobrą literaturę i polskie filmy „z treścią”. Lubię się uczyć, interesuję się psychologią i rozwojem osobistym. Stawiam na czas poświęcony dzieciakom, na mądrość i dobre słowo. Nie jestem żadnym wzorem matki i nie będę się tutaj chwalić i udzielać Wam wspaniałych rad, raczej się z Wami podzielę, tym co mam w głowie na daną chwilę, a myślę dużo – można powiedzieć to mój taki codzienny ultratrening. Choć sama szukam różnych inspiracji i motywacji do działania to nie lubię mentorskiego tonu, zwłaszcza kiedy rozmawiamy sobie po godzinach... Zapraszam Was do czytania mojego bloga, rozgośćcie się śmiało, wypijcie ze mną od czasu do czasu filiżankę kawy. Będzie mi bardzo miło... Marzena

Opublikowano

22 myśli na temat “Wyższy level”

  6. I ja tak mówię, moje drugie powiedzonko. PRACUJ W CISZY, EFEKTY BĘDĄ KRZYCZEĆ.
    Oczywiście, że się uda. I mnie sie udało 20kg pożegnać:) i to wcale nie koniec. I więcej siły na wszystko jest ❤🌟

    Polubione przez 1 osoba

    Odpowiedz

    1. Ojej, to niesamowity sukces! Rety jak to zrobiłaś? Mnie uradowałoby 10 kg. Na razie oswajam się z sytuacją, że nie mogę jeść wszystkiego na co spojrzę. Zawsze twierdziłam, że mam słaby charakter. W czym widzisz największy szkopuł u siebie?

      Polubienie

      Odpowiedz

      1. Dieta i dobrze dobrany trening. Mam swojego dietyka i trenera 🙂 najważniejsze to wiedziec co i w jakiej ilości jeść!:)

        Polubienie

      3. Hahaha, ja sie tego balam tez. A po tygodniu prosilam faceta czy mozna jeść mniej niz kazuje 😀 a z dobrym odzywianiem siły są 🙂 energia rozpiera:)

        Polubione przez 1 osoba

      4. Muszę sprostować u siebie cytat, bo to chodziło Paulinko o Twoje słowa🙃 No nic trzeba się przestać mazać, wprowadzić w życie zaplanowane żywienie i skończyć z podjadaniem w ciągu dnia i po 18.00.

        Polubienie

Dodaj komentarz